Zapomniany obraz ziemi mogileńskiej w latach 20. ubiegłego wieku

Międzywojenne życie mieszkańców ziemi mogileńskiej zaskakuje wieloma niecodziennymi wydarzeniami. Dziś wspominamy rok 1926.

Sytuacja materialna wielu mieszkańców ziemi mogileńskiej stawała się wówczas przedmiotem troski władz i różnych organizacji społecznych. Sejmik Powiatowy na posiedzeniu 20 stycznia 1926 r. rozwiązywanie tego problemu powierzył 10-osobowej Komisji Robót Doraźnych i Spraw Bezrobocia. Jej członkami zostali: Franciszek Nowak-aptekarz z Mogilna, Piotr Schillak- budowniczy z Trzemeszna, Józef Zajączkiewicz-dyrektor Cukrowni w Pakości, Władysław Wojciechowski-kupiec z Gębic, Franciszek Szałek-murarz z Trzemeszna, Stanislaw Stawski-rolnik z Kwieciszewa, Jan Zalewski-robotnik z Sędowa, Wincenty Semrau-rolnik z Popielewa, Władysław Wieloszyński-oberżysta, rolnik ze Szczepanowa i Józef Głowacki- rolnik z Bystrzycy. Na początku marca datki na ubogich i bezrobotnych złożyli m. in.: ks. proboszcz Nowicki z Palędzia- 50 zł, Antoni Cerkaski z Mogilna- 10 zł i mogileńskie Towarzystwo Gesangverein- 20 zł. Natomiast 1 kwietnia biedni z Pakości otrzymali od sołtysa Mierucina Walentego Kubickiego 352 jaja. Jako pierwszy na ogłoszoną przez Komitet Wspierania Ubogich w Mogilnie przedświąteczną zbiórkę darów dla ubogiej ludności zareagował Sejmik Powiatowy, przeznaczając 24 listopada 5 tys. zł na fundusz humanitarny imienia dotychczasowego starosty Mieczysława Dąmbskiego. Zapewne też z myślą o potrzebach ubogich i bezrobotnych Julian Strojanowski już 24 kwietnia uruchomił przy Rynku 5 w Mogilnie biuro pisania podań, wniosków, próśb, upomnień itp. W tym samym czasie większą uwagą zaczęto otaczać sieroty, powierzając ich opiekę powołanym właśnie specjalnym radcom. Taką rolę pełnili m. in.: wywodzący się z Szamotuł Władysław Wróż- kierownik Szkoły Wydziałowej w Mogilnie, a w obwodzie gminy Pałuczyna miejscowy rolnik Jan Wiśniewski.