Ostrołęka. Dzieci z autyzmem żyją we własnych światach. Ani lepszych, ani gorszych

Michalina nie mówi, choć coraz więcej rozumie. Kasia mówi, ale słabo. Fascynują ją lustra i lśniące powierzchnie. Kacper jest fanem tirów i innych pojazdów. Dawid ma fotograficzną pamięć i z pomocą „mówika” potrafi się porozumiewać w kilkunastu językach. Żyją w swoich hermetycznych światach.

Michalina ma prawie 18 lat. Nie mówi. W wieku trzech lat zdiagnozowano u niej autyzm wczesnodziecięcy.

- Zorientowałam się, gdy miała półtora roku - wspomina Jola, jej mama. - Nie zwracała uwagi na inne dzieci na podwórku. Za to z każdym, kto przyszedł do domu, chciała iść dokądkolwiek, bez obawy. Kiedy była malutka zaczynała mówić proste słowa.