Oddział Wydzielony Wojska Polskieg ona czele ze swoim dowódcą majorem Henrykiem Dobrzańskim pseudonim „Hubal” należy do jednych z lepiej rozpoznawalnych przykładów antyniemieckiej konspiracji. Do społecznej świadomości, rzadko jednak przebijają się inne organizacje, które powstawały wkrótce po przegranej we wrześniu 1939 roku wojnie obronnej.Jedną z nich była organizacja „Orzeł Biały”. Struktura została upamiętniona między innymi w Skarżysku-Kamiennej, gdzie na budynku dworca kolejowego znajduje się tablica poświęcona kolejarzom represjonowanym za zaangażowanie w jej działalność.
Dywersja pozafrontowa
Powstanie organizacji „Orzeł Biały” (OB), występującej również pod nazwą Organizacji Orła Białego (OOB) wiązało się z prowadzonymi jeszcze przed wybuchem wojny działaniami Ekspozytury nr 2 Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego. – W jej gestii znajdował się wywiad. W drugiej połowie lat trzydziestych XX wieku na dużą skalę realizowana była idea przygotowania oficerów, podoficerów i żołnierzy do organizowania oddziałów dywersji pozafrontowej, głównie operujących na kierunku sowieckim, a dopiero w lutym 1939 roku przeorientowano akcję na kierunek niemiecki – zauważył doktor Marek Jedynak z kieleckiej Delegatury Instytutu Pamięci Narodowej.
Na czym polegała działalność „Białego Orła”. Kto walczył w tej organizacji?
Jeżeli chcesz przeczytać ten artykuł, wykup dostęp.
-
Prenumerata cyfrowa
Czytaj ten i wszystkie artykuły w ramach prenumeraty już od 3,69 zł dziennie.
już od
3,69 ZŁ /dzień