Miasta podcinają ptakom skrzydła. Jak jest w Bydgoszczy?

O zabójczej szklanej architekturze i o ptakoszczelnych domach rozmawiamy z Moniką Wójcik-Musiał, członkinią zarządu Towarzystwa Przyrodniczego „Kawka”, edukatorką przyrody, ornitologiem z Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.

Bluzka w ptaki, kolczyki - ptaki, dookoła zdjęcia ptaków, pióra...
W dodatku nazywam się Wójcik, a wójcik to przecież ptak: wójcik zielony, świstunka zielona! A propos odzieży i kolczyków, nie jest to mój służbowy strój, a tylko kolejny przejaw silnej pasji, podobnie jak zawartość mojej torby. Mogę nie mieć przy sobie portfela, ale zawsze mam aparat, w razie gdyby jakiś ciekawy gatunek ptaka pojawił się w zasięgu wzroku...

A które ptaki coraz rzadziej pojawiają się w zasięgu wzroku i dlaczego?
Ptaki, różne gatunki, giną masowo z powodu kolizji z samochodami albo ze szklanymi wiatami przystanków. Pasażerowie nie zdają sobie z tych dramatów sprawy, ponieważ przystanki są na bieżąco sprzątane. Tych śmierci jest tak dużo, że powstała w internecie specjalna baza, nazywa się „Szklane pułapki” - Ogólnopolski Rejestr Kolizji Ptaków ze Szklanymi Elementami Infrastruktury. Ornitolodzy zamieszczają w tym rejestrze miejsce wypadku, szczegóły zdarzenia, gatunek ptaka, który zginął bądź ucierpiał...

Na szklanych ekranach akustycznych naklejone są czarne ptaki z rozłożonymi skrzydłami. Te symbole mają zapewne pomóc żywym ptakom zauważyć przeszkodę?
Taka była intencja projektantów, niestety, oznakowanie tego typu jest kompletnie nieskuteczne. Zarówno szklane ekrany, jak i rosnące jak grzyby po deszczu szklane wieżowce powinny być gęsto pokryte poziomymi lub pionowymi paskami, zasłonięte żaluzjami, można też użyć matowego szkła. Ptak na widok gęstych pasków spodziewa się, że ma przed sobą przeszkodę, że tą drogą nie uda mu się przelecieć, dlatego z pewnością zmieni kierunek lotu.