Jeśli kino ma dwa skrzydła, to jest napięcie, dyskusja i demokracja

W kinematografii musi być zdrowy balans pomiędzy filmami, które wzmacniają patriotyczną narrację, wspólnotowość, świadomość historyczną a filmami, które kwestionują status quo - mówi dr Michał Oleszczyk.

Siłą kultury polskiej jest jej zdolność do autokrytycyzmu, ironii, satyry; do stawiania niewygodnych pytań i prowokowania nieoczywistych odpowiedzi. Bez tej cechy polskiej kultury nie byłoby ani „Monachomachii” Krasickiego, ani „Dziadów” Mickiewicza, ani - współcześnie - „Dnia świra” Koterskiego - powiedział mi pan niedawno, gdy rozmawialiśmy o próbie zablokowania przez środowiska prawicowe wskazania „Pokotu” jako polskiego kandydata do Oskara. Jak wygląda teraz sytuacja polskiego kina?