![Jak po wojnie polski podoficer z Wilna został dobrze płatnym szewcem w Słupsku](https://d-pt.ppstatic.pl/kadry/k/r/1/e8/1f/5cc1e3b6aa604_o,size,1088x550,opt,w,q,71,h,b2e949.jpg)
Lucyna Orlicka, sekretarz Towarzystwa Przyjaciół Wilna i Grodna w Słupsku, miała trzy lata, gdy jej rodzice zdecydowali się opuścić Wilno, ich rodzinne miasto, gdzie dorastali i poznali się. Ich córka do miasta nad Wilejką po raz pierwszy przyjechała dopiero w 1989 roku. Popłakała się, gdy zobaczyła rodzinny domek na ulicy Moniuszki.
Julian Bereznowski, jej ojciec, był żołnierzem zawodowym. W okresie międzywojennym służył jako podoficer w wileńskim garnizonie.
- Mamę poznał, gdy razem ze starszym bratem Piotrem przyszli do sklepu braci Jabłkowskich, aby wybrać garnitury w związku ze ślubem Piotra. Mama była wtedy ekspedientką w dziale męskim. Nie tylko wybrali garnitury, ale na dodatek tata wypatrzył dziewczynę, która bardzo mu się spodobała - opowiada pani Lucyna.
Jeżeli chcesz przeczytać ten artykuł, wykup dostęp.
-
Prenumerata cyfrowa
Czytaj ten i wszystkie artykuły w ramach prenumeraty już od 3,69 zł dziennie.
już od
3,69 ZŁ /dzień